එකලාව- Alone by Edgar Allan Poe Poem by Udaya R. Tennakoon

එකලාව- Alone by Edgar Allan Poe



මට අහිමි ළමාවියෙහි වූ හෝරාව
අන් අයට හිමි ලෙස
දැක නොමැත
අනුන් දුටු ලෙස
ගෙන එන්න නොහැකි විය
මගේ දුක්ප්රාැප්තිය හවුල් වූ වසන්තයකින්

එකම තැනකින් මා නොගත්
මගේ දුක
අවදි කළ නොහැකි විය
ඒ ස්වරයෙහිම මහද ප්රී තියට පත්ව
මා පෙම් කළ අයට, තනිවම පෙම් කළෙමි.

ඉනික්බිති
මගේ ළමා විය තුල වූ, අරුණොදයෙහි
බොහෝ කුණාටු වලින් හෙබි ජිවිතය
ඇදගෙන ගියෙහිය
හොඳ නරක හෙබි සෑම ජඹුරකින්

මාව තවමත් බැඳෑති අභිරහස
ජල ප්රමවාහයෙන් හෝ උල්පතින්
කඳු වැටි රතු පරයෙන්
මා වටේ ඔතන ලද හිරුගෙන්
සරත් කල එහි රන් පැහැය තුල
නැගෙන අහස් එලියෙන්
ඉගිලි මාව පසු කරාක් මෙන්
ගර්ජන කුණාටුවෙන්
යක්ෂයකු හැඩය ගත් වලාකුළු
මගේ දැක්මෙන්
(සෙසු දෙව් ලොව නිල් පැහැති විය) .
එඩ්ගා ඇලන් පෝ- Edgar Allan Poe

පරිවර්තනය- උදය ආර්. තෙන්නකෝන්

COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Close
Error Success