କୁଟରା ଛୁଆfawn Poem by Gajanan Mishra

କୁଟରା ଛୁଆ
ଗଜାନନ ମିଶ୍ର

ହେଆଡକେ ନେଇଁ ଯାରେ
ନେଇଁ ଯା ବଲୁଛେଁ,
ନାଇଁ ମାନଲୁ।
ଆରୁ ଦୁଗୁନେ ଗଲୁ, ଜାନଲୁ?

ବଲୁଛେଁ, ହୁଁଡାରମାନେ ଅଛନ୍ ହେଆଡେ,
ଘିଚି ଉଲଚି ଖେଇଦେବେ ପେଟି ଅଁତି।
ନେଇଁ ଯା, ନେଇଁ ଯାରେ ହେଆଡକେ
ବଏଲେ କାଁକାଜେ ନେଇଁ ମାନୁଛୁ?

ବଲୁଛେଁ, ତୁଇ କୁଟରା ଛୁଆ ଆଏ,
ହେମାନେ ତକେ ଦେଖଲେ
ନେଇଁ ପାରନ୍ ସହି।
ଗୁଟେ ପରେ ଗୁଟେ ମାଡି ଆଏବେ,
କେତନିକେତେ ରଡିକିର୍ଲେଇ
ହସେଇନଚେଇ ପରାନ୍ ନେବେ।

ଗୁଜିଆ ଗୁଜିଆ ନଖ୍,
ଗୁଜିଆ ଗୁଜିଆ ବିଷାନ୍ ଦାଁତ୍
ଜାବଡି ଧରଲେ
କାହିଁ ଆରୁ ବୁଚଡି
ବାହାରି ଆସି ପାରବୁ!

ଆମେ ଘାସ୍, ପତର
ଖାଇକରି କରମ ଆଦରି
ଖମନଯାକ ଡେଗାଉତକା
କରି କରି ରହେବାରବାଲେ।
ଆରୁ ହେମାନେ ରକତ ମୁହାଁ
ଶିକାର ଝୁନି ନେବେରେ ଝୁନି ନେବେ,
ନେଇଁ ଯା ହେଆଡକେ, ହେ ଆଡକେ ।

ନେଇଁ ଯା ରେ ନେଇଁ,
ନେଇଁ ପାରୁଁ ଆମେ ହେମାନକେ।
ଆପେ ବଁଚଲେ ବାପର ନାଁରେ
ଖୁସରେ ରହେଲେ ଆମେ
ବାପର ପୁଓ, ପାଖେ ପାଖେ ଥା,
ମୋରନୁ ଡାକ ଶୁନିକରି
ସକାଲେ ସଁଜେ କରୁ ଥା
ଘାଏ ଘାଏ ଓ ଓ ।