କର୍ଫ୍ୟୁ
ଗଜାନନ ମିଶ୍ର
କରୋନାର କର୍ଫ୍ୟୁନେ
ଜାନି ନେଇଁ ପାରୁଛେଁ
କେନକେନଠାନେ ଆମେ!
ଥିଲେଭାଏଲ ଆମେ
କେଭେ ଏକାଠାନେ?
ବଡା ଦୁଖ୍ ପାଏବ
ବଲୁଛେ ବଡସଲା।
ମୁନୁସ୍ ହେବାରଠାନୁ
ଆରୁ ବଡଦୁଖ୍
ଅଛେ ଭାଏଲ୍ କାଣା!
ମକେ ନେଇଁ ଜନା
କାହାରପାଲେ
କିଏ କେତେବେଲେ
କାଣା ଭୁସଲଉଛେ!
ମକେ ନେଇଁ ଜନା
ଜିବନ ଅଛେ କି ନେଇଁ ଅଛେ!
ହେନ୍ତେହି କରମତଲା ରୁଡେ
ମୁଇଁ ଜିନ୍ଦା ଜଲୁଛେଁ ବେଲବୁଡେ।
କେନ ମାଏଝି
ମାନସି ମୁନୁସରକଥା
ମକେ ନେଇଁ ଜନା।
ମେଘବାଦଲ ଘୁରି ଘୁରି
ନେଇଁ ଥୁପେଇକରି ରଚେ କି ବୁନ୍ଦେ
କେନକେ କେତେବେଲେ
ଭାଗସି ମକେ ନେଇଁ ଜନା।
ଥା ରେ ପୁଓ
ବଲସି କେଁ ଆରୁ କେନ୍
ମାରିଦେଇକରି ମୁର୍ଦାର ଉପରେ
ନାଚବାରକେ ସଭେ
ହଉଥିସନ ତିଆର୍।
ନେଇଁ ଜଉଁ ବୁଆ ବାହାର୍!
ତପୋବନ, ଟିଟିଲାଗଡ, ବଲାଙ୍ଗୀର
23/03/2021
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem