Mikeshes Sime Poem by skender iljaz braka

Mikeshes sime …

Të përshendes me mall mikesha ime.
Me syrin e përlotur nga dhimbja
të përshendes mikesh e largët.
Nuk di ku i fshehe ti ditët e bukura.
Nuk di ku i degedise ti fjalët.

Ke qeshur shumë asaj dite me mua.
Ke luajtur duke rendur deri në marrëzi.
Ti jesemin e tulipan të kuq mbolle
në hektarët zemrës sime të vlaguruar.
Miljona jargavan te bukur mbolle ti.

Por befas një ditë mu largove aq papritur.
Si ere e tokës që tretet nëpër muzg.
Si nje zog të mardhur me le të drobitur.
Në kafazin tim tela mberthyer, si në burg