କାର୍ ଟା ରହିଗଲା ବାଟରେ,
ଦେଖିଲାବେଳକୁ ଆମେ
ଜଙ୍ଗଲର ମଝାମଝିରେ।
ଅବଶ୍ୟ ବାଘଭାଲୁର ଭୟ ନାହିଁ।
ଆମ ପାଖରେ ନ ଥିଲା କିଛି ରୂପ ଧନ କ୍ଷମତା,
ସମ୍ଭାବନା ନ ଥିଲା ମାଓବାଦୀଙ୍କ ଉତ୍ପାତ ବି।
ଆମେ ଯିବୁ କେଉଁଆଡେ
ଆଉ କରିବୁ କଣ ପାରୁ ନ ଥିଲୁ ଭାବି।
ମେଘ ଥିଲା ଚାରିଆଡେ।
ପବନ ବି ଥିଲା ଜୋର୍ ।
ରୋମାଂଚିତ ହେଉଥିଲା ମନ।
ପାରୁ ନ ଥିଲୁ ଜାଣି
ଆମ ପାଖରେ ଅଛି କେତେଦିନ।
ଗଛର ପତ୍ରଗୁଡିକ ଅବଶ୍ୟ
ଆମର ଅସହାୟତା କରୁଥିଲେ ଅନୁଭବ।
ଆମେ ବାନ୍ଧୁଥିଲୁଁ ଭାବରେ ଭାବ,
ଥାଉ ପଛେ ଅନେକ ଅଭାବ।
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem