Misyun
Sama sa kinaiyahan
Sa wa pa mahimugso ang tawo
Sa langit nahisulat na ang tanan
Ug dili na mapapas kay kini kinaadman man
Sa mga mata sa pangandoy
Sama sa mg bungtod
Ug bukid mga labung pa sa mga kahoy
Ug iyang mga gamot daw dili maibut
Bisan paman ang makusog na hangin
Mohapak ug mokusokuso
Apan ang gugma’g paglaum magpabilin
Kay sa kahitasan kini inubanan
Sa mga tiil sa mga buhat
Daw mahanaw- kuno wala nay bili
Ug bisan linog mudaot sa iyang dalan
Ug ang kangitngit mulamoy’g mokaon niini
Apan kay didto sa kahitasan
Ang tanan laraw daw sukod ug hagit
Na ikaw binuhat alagad sa simbahan
Gikan sa pagsubang sa adlaw hangtod kini mahanaw
Kay ang maong panaw sa kinabuhi
Maoy palad kanimo- tawo ikaw instrumento
Sa pagpadayag sa gugmang hingpit
Ug walay sukod ngadto sa imong isigkatawo
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem