(غرور)
وقتی غرورت به 'جمله ای' بندست
و چراغِ رابطه را
خاموش می کنی با یک ' فوت'
و پیامکی می شود
عرض ادب ، رفع تکلیف و احوالپرسی
می شود گفت وای به حال آدمها
.
وقتی 'آدم مجازی' می شود
کرمِ قلابِ ماهیگیرِ زرنگ
گلادیاتورِ انسانِ امروزین
برا ی صیادی، رقابت یا کمی تفریح
می شود گفت وای به حال آدمها
mesle hamishe ziba bud, amma man ghesmate payanisho motavajjeh nashodam.
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem
Do you have an Arabic version to this poem?