नोँ हरनाय लाइजामा
दं दाबो मोदैआव
सना गोजोमनानै,
नोँ आखिनाय जरासे दाउथुआ
दं दाबो मेगनाव
मोसानानै,
बावनो हायाखै रैसुमै गारांखौ
रोजाबनाय नोँनि-
जुलि सानैनि,
गोरबोआव मोदै सना आंनि
नोँखौ बावगारनो हाया मानोबा
रैसुमै गासैबो गोदै
नोँनि खोमायाव,
बेयो सोरनि गावस्रानाय
सिमांनि ना मोकथांनि-
नोँजोँ गोजान जानाय मेगनाव
आनज्रायलायनाय दाहा बिखासे
जिउआव।
गोरबोआव निहोर बोहैयो
सानबायना नोँनि-
नाथाय नोँबोदि आंखौ-
नोँनि रादाबा फैयो दिनै
खुसियाव नङा,
नोँबो जेरै आंनो;
बावाखै नोँ आरो आं।
सानै सम रं बिरंनि।
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem