Kësaj Nate Dimri Poem by skender iljaz braka

Kësaj Nate Dimri

Mi thau sot thëllimi buzët e përvëluara.
Dhe duartë më dridhen lehtaz si fëmijë.
Në një cep ruge si shqarthi rri e gjuaj.
Si xixë t’i shfaqesh kësaj mbrëmjeje gri.

Në u kthefsha pa ty, turivarur si një cjap.
Mos nguro, trokit e hyr, prej gjumit zgjom.
Varur kam në mur një shpirt si pentagram.
Gjer në ag këndo, me zërin tënd mbulom.

Nëse gjum i vdekjes rëndë do më ketë zënë.
E ndrojtur mos qëndro, me litar flokësh rrihmë.
E nese duart prej të ftohtit do të më dridhen,
Ngrohmi me firomën tënde prej zjarri të përhimt.

Me lilka dashurie ti zemrën ma ngjyros.
Dhe ndizmi yjet-flakë mbi gjoksin tim të vrarë.
Larg të marrim fluturimin, si cincujt në korie.
Buzë lumit le të zgjohemi kur të bjer ag i bardh.

Thursday, May 29, 2014
Topic(s) of this poem: love
COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Close
Error Success