Qyteti Im Me Fytyrë Perëndie…. Poem by skender iljaz braka

Qyteti im me fytyrë perëndie….

Prej kripës grryer janë muret e tu të uritur.
Poreve të tua të mbushura plotë alga dhe likene
pikëllueshëm të pikon mushti i ardhur i shekujve.
Xhveshur pankartash e banderolash të shqyera,
je sot bukuroshja e rilindur
me fytyre prej rrezesh perëndimi praruar.
Durrësi im i përthinjur,
diafragma e atdheut tim gjak mpiksur.
Kënga e fundit që Euridikës i këndoi Orfeu.
Durrësi im - prej valësh fytyrlarë, me gjakun e koraleve dhe perlave të detit tënd.
Thyer trishtim nga lulëzimi që dhe vet diellin vret.
Prej gurit tën të Sizifit, që ndali rrokullimën
e në dysh u nda në fundin e shekullit te njëzetë.