Tyd Sug Poem by Elna Agenbach

boodskappe vloei
uit afrika dit
is die vyand
van tyd
die geklop
van dromme
kaal hande
wat die lug voed
met klank

tesame is ek
een persoon
ʼn vrou
nie alleen nie
my voete stap
hierdie aarde
hardgebak
deur die mishandeling
van baie harte
die harte
van die siele
van afrika

my oë soek
deur die klank
van die minderes
vir ʼn straal
van liefde en begrip
die ongebonde lied
bereik jou nie
die koning se tong
is verder weg
weg van vroue
en kinders wat bly
op beddens van strooi
nog verder weg

waar waterlose bekers
en mag sonder genade
kan veroorsaak dat groot
hande agter ʼn sterk rug
vasgebind word in oneer
maar struikelende bene
knak op die riwwe van klip
o vir die tydige klank
van dou op die tong
van die nuwe gematigdes

terwyl tyd loop
stamp voete iewers
voete wat die tydmaat
van die klipkoor ignoreer
kinders word stilgehou
onder lekkende dakke
die ritme van geskiedenis
klop van hoewe
op die wit been van afrika
se onwilligheid vir vrede

ʼn luiperd lê sagkens
op die rug van ʼn bees
betyds vir nasies
om te sien hoe afrika huil
oor ʼn grondverskuiwing
in munte van stof

want alle paaie
neem ʼn dag
in ʼn duisend
of ʼn uur
in ʼn minuut
is oor
in ʼn oomblik

sal jy dan oorgee
aan die rook
van menseregte
of hou jy aan dans
op behoeftes
in die naam
van verandering
ʼn beter wêreld
vir almal….

want daar is geen
regering oor tyd nie
net Jerusalem