Attila İlhan

Attila İlhan Poems

hacet yok hatırlatmasına seni hatıraların
bir dakika bile çıkmıyorsun aklımdan
koşar gibi yürüyüşün
karanlıkta bir ışık gibi aydınlık gülüşün
...

söyleşir
evvelce biz bu tenhalarda
ziyade gülüşürdük
pır pır yaldızlanırdı kanatları kahkaha kuşlarının
...

beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
...

gözlerin gözlerime değince
felâketim olurdu ağlardım
beni sevmiyordun bilirdim
bir sevdiğin vardı duyardım
...

zeynep beni bekle / gece ağaçlarına
yağmur çiseliyorum / cam tozu su beyazı
yalnızlığını mutlaka değiştireceğim
bir yaprak halinde süzülüp saçlarına
...

kanatları parça parça bu ağustos geceleri
yıldızlar kaynarken
şangır şungur ayaklarımın dibine dökülen
sen
...

sabit dudak ruju epeyce telefon
kirpikleri devirip göğüs geçirmeler
burnu rendelenmiş memeleri silikon
ağızlıkla çakmağın alevini içmeler
...

o kızı nerede nasıl görsem
aklımı başımdan alır ağzı
saçları şıra köpüğü desem
kaşları bıçak izi kırmızı
...

ölüm birden boşalmasıdır insanın kendisinden
gizli titreşimler uçar belki boşlukta sesinden

güneş vurunca parıldar görünmez ayak izleri ki
...

an gelir
paldır küldür yıkılır bulutlar
gökyüzünde anlaşılmaz bir heybet
o eski heyecan ölür
...

bana bir şimşek çak
ortalık fena karanlık
yüreğim örtülüyor
ağır bir dalgınlığa genişliyorum
...

Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
...

geceyarıları
tenhadır buraları
ne in ne cin
kırmızı lambası
...

aysel git başımdan ben sana göre değilim
ölümüm birden olacak seziyorum
hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim
aysel git başımdan istemiyorum
...

nasıl iş bu
her yanına çiçek yağmış
erik ağacının
ışık içinde yüzüyor
...

haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
dört bıçak çekip vurdular dört kişi
yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
...

Sen İstinye'de bekle ben buradayım
İçimde köpek gibi havlayan yalnızlığım
Belki gelmem gelemem 5 dakika bekle git
Çünkü ben buradayım Karanlıktayım
...

şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
o mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
...

dağılırdı saçlarınız yaz akşamı
batan güneşe karşı / kumral
susardınız ne de çok susardınız
anlaşılması güç susmanızın anlamı
...

20.

ne olur kim olduğunu bilsem pia'nın
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
...

Attila İlhan Biography

Attilâ İlhan (15 June 1925 – 11 October 2005) was a Turkish poet, novelist, essayist, journalist and reviewer. Attilâ İlhan was born in Menemen in İzmir Province, Turkey on 15 June 1925. He received most of his primary education in İzmir. However, because of his father's job, he completed his junior high school education in different cities. Aged 16 and enrolled in İzmir Atatürk High School, he got into trouble for sending a poem by Nazım Hikmet, a famous dissident communist Turkish poet, to a girl he was in love with. He was arrested and taken into custody for three weeks. He was also dismissed from school and jailed for two months. After his imprisonment, İlhan was forbidden from attending any schools in Turkey, thus interrupting his education. Following a favourable court decision in 1941, he received permission to continue his education again and enrolled in Istanbul Işık High School. During the last year of his high school education, his uncle sent one of his poems to CHP Poetry Competition without telling Attilâ. The poem, Cebbaroğlu Mehemmed won the second prize among many poems written by famous poets. He gratuated from high school in 1942 and enrolled in İstanbul University's law school. However, he left midway through his legal education to pursue his own endeavours and published his first poetry book, Duvar (The Wall). In his second year at Istanbul University, he went to Paris in order to take part in supporting Nazım Hikmet. His observations of the French and their culture were to influence many of his works. After returning to Turkey, he repeatedly ran into trouble with the police. Interrogations in Sansaryan Han influenced his works based on death, thriller, etc. He went back to Paris again in 1951 because of an official investigation about an article in Gerçek newspaper. In this period he learned to speak French and studied Marxist philosophy. In the 1950s Attilâ İlhan spent his days along an İstanbul–Paris–İzmir triangle and during this period he started to become popular in Turkey. After returning to Turkey, he resumed studying law. However, in his last year at law school, he left university and took up a journalistic career. His relationship with the cinema also started in this year. He began writing movie reviews and critiques in Vatan newspaper. After completing his military service in Erzurum in 1957, İlhan returned to İstanbul and concentrated on cinema. He wrote screenplays for nearly 15 movies under the nom de plume Ali Kaptanoğlu. However, cinema didn't meet his expectations and he went back to Paris in 1960. During this period, he analyzed the development of socialism and television. The unexpected death of his father caused him to return to his hometown of İzmir, where he would remain for the next eight years. During this period, he served as the editorial writer and editor-in-chief of the Democratic İzmir newspaper. During the same years, he also wrote poetry books, Yasak Sevişmek and Bıçağın Ucu of the Aynanın İçindekiler series.)

The Best Poem Of Attila İlhan

Adimla Nasil Berabersem

hacet yok hatırlatmasına seni hatıraların
bir dakika bile çıkmıyorsun aklımdan
koşar gibi yürüyüşün
karanlıkta bir ışık gibi aydınlık gülüşün

hacet yok hatırlatmasına seni hatıraların
uzak uzak yıldızlarla çevrilmiş kainatin
karanlık boşluklarında akıp giderken zaman

adımla nasıl berabersem öylece beraberiz
seninle her saat seninle her dakika seninle her saniye
gönlümüz mutluluğa inanmış olmanın gururuyla rahat
koltuğumuzun altında birer dinamit gibi kellemiz
ve sonra her zaman her ölümlüye
aynı şartlar altında kısmet olmayan
gerçekleri görmenin aydınlığı alınlarımızda

hacet yok hatırlatmasına seni hatıraların
sen bana kalbim kadar elim kadar yakınsın

Attila İlhan Comments

Fortunee Cohen 03 July 2017

Can Attila lihan poems be translated in English?

1 0 Reply
Close
Error Success