K. Schippers

(fragment)
telefoonnummer van een ijzerwinkel
een genezen wond
kamer 31
het gezicht van een taxichauffeur
hoeveel minuten je te laat kwam
schoenen die je niet meer draagt
voorbijgangers op een zebrapad
de stem van een vrouw die verkeerd is verbonden
wolken
het gewicht van een tas
adres van een opgeheven stomerij
geluid van vallende pannen
regenplassen
de man voor je bij de bakker
figuren in een kaleidoscoop
een paraplu in een wachtkamer
klank van het verkeer
afgeknipte nagels
bewegingen van een kapster
het nummer van een gereserveerde stoel
handdruk op een receptie
een kamer gezien door een raam
zeepbellen
een vrouw die je de weg vraagt in je eigen buurt
...

(excerpt)
an ironmonger's phone number
a healed wound
room 31
a taxi driver's face
how many minutes you arrived late
shoes you no longer wear
passers-by on a zebra crossing
the voice of a woman who dialled the wrong number
clouds
the weight of a bag
address of a discontinued dry cleaner's
sound of falling pans
rain puddles
the man in front of you at the bakery
shapes in a kaleidoscope
an umbrella in a waiting room
noise that traffic makes
clipped nails
a hairdresser's movements
the number of a reserved seat
handshake at a reception
a room seen through a window
soap bubbles
a woman asking you for directions in your own neighbourhood
...

Eens dacht ik dat een vel
papier meer weegt als je
er een streep op hebt gezet.

Nu weet ik niet of ik je route
met de lichtste waarheid mag
verzwaren als ik zeg dat het

hier naar aardrijkskunde ruikt
en dat het park alleen is
aangelegd zodat jij het ooit

zou kunnen zien. Te zwaar?
Vergeet de aardrijkskunde.
Zonder jou zouden het licht,

de ruimte en de gebouwen
voor niets hebben gewerkt,
zo dun, zo gewichtloos

zijn ze nu dat je in hun
nabijheid het eind van het
park moet kunnen halen.
...

Once I thought a sheet
of paper weighed more after
you had drawn a line on it.

Now I am not sure whether I should
burden your route with the lightest
truth by telling you that it

smells of geography here
and that the park was laid out only
so that sometime in the future

you could see it. Too heavy?
Then forget geography.
Without you the light

the space, the buildings
would have worked in vain,
so sparse, so weightless

they are now that in their
vicinity the end of the park
should be within your reach.
...

Mijn been slaapt in het hotel
iets tussen tintelen en zeuren in
een slapende elleboog
't zweeft
terwijl je verder praat

een slapende wenkbrauw
een slapende enkel
een slapende wang

gescheiden rust
voor het hele lichaam
vermoeidheid per hand of voet

een pols slaapt
daarna mijn heupen
doezelt mijn kin
een pink die slaapt
nog eerder in

en zo rust
in een vol hotel
de nagel naast
de moedervlek

de enkel bij
geronnen bloed
en woelt het hart
bedekt door wat
in delen
slapen moet
...

My leg has fallen asleep in the hotel
like it's on pins and needles
an elbow asleep
floating
while you keep on talking

an eyebrow asleep
an ankle asleep
a cheek asleep

resting separately
the body as a whole
fatigue per hand or foot

a wrist falls asleep
then my hips
my chin is snoozing
a little finger drops
off even sooner

and resting there
in a booked-up hotel
the nail beside
the birthmark

the ankle next to
clotted blood
- the stirring heart
is covered by
what has to
sleep apart
...

het rood van
twee draadjes
op tafel

of het cijfer
twee gehecht aan
rode draadjes

of wol die de
twee en het rood
samenvat
...

the red of
two threads
on the table

or the number
two glued to
red threads

or wool that
summarises both
the two and the red
...

Op een kast in mijn klas
stond een wereldbol
daaronder zette ik
een puntenslijper
in de vorm van
een wereldbol

en zo herinner ik me
mijn werelden als ik
het sterreslijpsel
aan de hemel zie
...

In a cupboard in my classroom
there was a globe
below it I placed
a pencil sharpener
in the shape of
a globe

and that's how I remember
my worlds when I see
the starry shavings
in the sky
...

Hoe is het?
Gaat het?
Hoe voel je je?
Iets beter?

Slaap je?
Waar denk je aan?
Eet je wat?

Wil je water?
Is het wat minder?

Hoe lang al?

Lig je goed?
Moet ik wat halen?

Zie je de wolken?
Hoor je me?
Weet je het niet?

Gisteren?
Heb je pijn?
Droom je?
Veel bezoek?

Vandaag?
Zal ik?
Komt er iemand?

Morgen
Zie je me?
Wil je wat anders aan?

Zal ik?
Komt?

Heb je?
Zal ik?
Kan?

Straks?
Is er?
Niet?
Zal ik gaan?
...

How's things?
Alright?
How do you feel?
A little better?

Asleep?
What's on your mind?
Something to eat?

Want some water?
Any change?

Since when?

Lying comfortably?
Can I get you something?

See the clouds?
Can you hear me?
Don't know?

Yesterday?
In pain?
Dreaming?
Any visitors?

Today?
Should I?
Someone coming?

Tomorrow?
Can you see me?
Want to put on something else?

Should I?
Coming?

Do you?
Should I?
Could?

Later?
Is there?
No?
Should I go?
...

Waarschuw, kijk uit,
hier verstijven
gedichten
al gauw
tot spreekwoorden.

Reis
vlug naar
het ontoegankelijke
nabije dat zich

bij gebrek aan
toppen in het
verborgene

roert.

Hoor je daar
toch nog
iets,
een echo?

Stil,
't is maar
een
afdruk in

zwart-wit
van een geluid
in kleur.

Helpt het?
Zo weinig, nu al
te veel.

Hoe komen
toch
de scheurtjes en

vouwen in
het stofomslag
van

een boek
dat zo goed
als nooit

wordt aangeraakt?
...

Suspect, look out,
poems here
soon petrify
into proverbs.

Travel
quickly to
the inaccessible
closeness that

for want of
summits
stirs

in secret.

Can you still
hear something
there,
an echo?

Quiet,
it's just
an
impression in

black-and-white
of a sound
in colour.

Is it helping?
So little, too much
this soon.

How do
the tears and
folds

get into
the dust jacket
of

a book
that is
hardly ever

touched?
...

Koolmees
Chocolaatje
Vacht
Trompet
Brandlucht

Een vrouw kijkt naar een koolmees en proeft een chocolaatje, terwijl ze een kat streelt,
een trompet hoort en een brandlucht ruikt.
...

Great Titmouse
Chocolate
Fur
Trumpet
Smell of fire

A woman watches a Great Titmouse, tastes a chocolate and while stroking a cat she hears
a trumpet and smells a fire burning.
...

Geef mij wat je bij je hebt.
Geen sleutels of geld.
Wel wat er maar even is.

Het vlug gekrabbelde telefoonnummer.
Het meegestoomde papiertje in je jaszak.
De knoop op het punt van verliezen.

De woorden die je net niet hebt gezegd.
Je kracht te veel om een deur open te doen.
Alles waar je niets meer aan hebt.

Geef mij het geruis van je katoen.
De wind kan wel zonder.
...

Give me what you have on you.
Neither keys nor money.
Make it something temporary.

The hastily scribbled phone number.
The dry-cleaned piece of paper in your coat pocket.
The button about to fall off.

The words you just held back from saying.
Your strength too much to open a door.
All the things you no longer need.

Give me the rustle of your cotton.
The wind can do without.
...

een muis beweegt zich
of hij er op sommige
plekken niet mag zijn

stokkend

net of er beeldjes uit
z'n beweging zijn
gesneden wat doet hij




in dat extra wit
naar zijn nest
voor een aan

raking zo vlug
dat het niet
al weer terug

om trippelingen
later te
verdwijnen

voor de
omhelzing van een
geur verliest

richting haar doel
komt in schijn
ergens aan

hij is er
niet is hier
nooit geweest
...

a mouse in motion
as if it isn't welcome
in certain places

halting

as if stills have been
cut from its movement
what is it doing




in that extra white
to its nest
just for a

touch so slight
that it won't
and back again

pitter-patter
vanishes
a little later

to embrace
a smell
direction

loses its goal
seems to arrive
somewhere

it isn't there
has never
been here
...