Ραντεβού στην Πλάκα
κάτω από την Ακρόπολη,
σε περιμένω σε ένα στρογγυλό τραπεζάκι,
στις τέσσερις και δέκα
στο γνωστό μέρος.
Μην αργήσεις…
Φορώ το ίδιο δερμάτινο σακκάκι
που φορούσα στην Fontana di Trevi,
ακούγοντας το ακορντεόν
και έχοντας έναν κλόουν για παρέα
να μου θυμίζουν τη γνωριμία μας
και το ουράνιο τόξο.
Σαν να ‘ρθε άνοιξη νομίζω…
Ένα σπουργίτι στρογγυλοκάθησε
στην θέση σου και τραγουδάει
για να ‘ρθεις.
Τέσσερις και πέντε,
τέσσερις και δέκα…
Έχει αρχίσει να συννεφιάζει.
Το σπουργιτάκι έφυγε,
ο σερβιτόρος δεν έχει ρέστα.
Ακόμη κι ο κλόουν σταμάτησε να γελάει.
Πέντε παρά πέντε…
Πέφτει βροχή.
Η ζωγραφιά σου μια μουτζούρα,
τα χρώματα κλαίνε.
Το ξέρω δεν θα 'ρθεις…
Ωραιότατο! Συγχαρητήρια για το γράψιμο και την διάκριση! Two thumbs up for you!
Σε υπερευχαριστώ καλέ μου και χαίρομαι που σου αρέσει. Ο Θεός μαζί σου και καλή μας εβδομάδα!
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem
Μου αρέσει ο τρόπος που γράφεις. Κράτα επαφή για ποιοτική ανταλλαγή σχολίων και κριτικής.10/10