Έπλασες έναν άνθρωπο μέσα σου να πονάει
Κάθε αλλότρια αίσθηση, δική του την νογάει
Ματώνει, κλαίει, οδύρεται, στης είδησης τον πόνο
Θύμα μετά καμώνεται, στου οίκτου μας τον θρόνο
Πάρε την ξένη είδηση, διύλισέ την τώρα
Η ευφυΐα σου αρκεί, τέχνη κάνει την μπόρα
Σώσε την ρίζα αιώνια, στης τέχνης τα κιτάπια
Αισθάνσου αυτοκράτορας, την διέλυσες, κομμάτια
Είναι το βλέπεις τραγική, η τραγικότητά σου