Άκου το νου
κάθε του σκέψη
Διάλογο, μονόλογο
που σ΄έχει πιλατέψει
Αναβιώνει το παρελθόν
με δύσκολους προλόγους
Βασανιστής σε τυραννά
στου Τώρα τους προλόγους
Το μέλλον αναπαριστά
με σχέδια ελπίζει
Κι όταν αυτά ναυαγούν
το σώμα σου ραπίζει
Γίνε παρατηρητής
στάσου λίγο και άκου
Αντίληψη συνειδητή
γίνε στιγμής του βράχου
Ο νους σου είναι ελάχιστο
κομμάτι ευφυΐας
Είσαι σύμπαν ολόκληρο
μιας άπειρης ουσίας
Άκου το νου
μαζί του γέλα
Εσύ δεν Είναι
Χαμογέλα