Έ Ρ Η Μ Ο Σ Poem by Lionara S.t.m.o.l

Η μοίρα μ΄έριξε με αλεξίπτωτο, σε έρημη έρημο να κυνηγάω το ανύπαρκτο.
Πως να πω προς τα που πάω, λαβύρινθος η έρημος κενό όπου κοιτάω.
Δυσκίνητος χρόνος χωρίς στόχο και ουσία, βασίζομαι μόνο στην φαντασία.
Α να! καραβάνι, πολλά λόγια παραμύθια, η διαίσθηση λέει καμία βοήθεια.
Τη τύχη και άλλο, πολλές πράξεις μα κατήφεια, μήπως να διάλεγα τα παραμύθια;
Καλά που υπέμεινα τις απογοητεύσεις το τρίτο γοήτευσε όλες τις σκέψεις.
Το σώμα τους όλο χαμογελούσε, τα λόγια λιγόστευαν τις πράξεις μετρούσε.
Μαζί τους συνέχισα τρελή πορεία, η λογική δεν φέρνει την ευτυχία.