Μεταξύ καβγάδων και αισθησιασμού
Αναρωτιέσαι…
Έμεινε καθόλου αγάπη;
Τα δόντια του μίσους και της ζήλιας
Κατασπαράζουν κάθε ίχνος
Αυθεντικής καλοσύνης, ζωντάνιας και αγάπης
Ανεπιστρεπτί!
Αντί να αναρωτιέσαι … απομακρύνσου
Απονεκρώνεσαι…
Βγάλε το άρρωστο δόντι
Απασχολεί την σκέψη
Ρουφά την ενέργεια
Δηλητηριάζει…
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem