είναι η φιλία σου απ΄ ωφέλειες πιασμένη
κολλημένη στην ευχάριστη μορφή
γεμάτα πίκρα, τα φιλιά σου, χολωμένα
τι κι αν θαυμάζεις κάθε αγαθή αρετή;
όλες τις μάσκες φόρεσες να σε προσέξουν
κρύβουν καλά τις αλήθειες της ψυχής
την προστασία μόνο εκβιαστικά προσφέρεις
με ποια μορφή θες εσύ ν΄ αγαπηθείς;
οι ωφέλειες σβήνουν, τη μορφή αλλάζει ο πόνος
σκουριάζουν όλα και μένουν οι αρετές
αφήνεις σπάταλα να περνάει ο χρόνος
με απωθημένα χαλάς μοναχικά γιορτές
είναι η μεσότητα των αρετών η αξία
των άκρων χρυσή γωνία η στροφή
αξιοθαύμαστα να δουν τα αγαθά σου
και μεγαλύτερη Φιλία τον Έρωτά σου
ένα κριτήριο έχει η Καλή Φιλία
στη Συκοφαντία, φανερά να υπερασπιστεί
χωρίς την παραμικρή αμφιβολία
η ουδετερότητα τον συκοφάντη χειροκροτεί
για σκάρτους φίλους μη στενοχωρηθείς
Έμπνευση από το βιβλίο «Ηθικά Νικομάχεια» του Αριστοτέλη
«Και μονάχα η φιλία των εναρέτων είναι αδιάβλητη. Γιατί δεν πιστεύει εύκολα κανείς (τις συκοφαντίες) εναντίον ενός ανθρώπου, που δοκιμάστηκε πολύν καιρό απ' αυτούς. Στην τέτοια φιλία κυριαρχεί κι η πίστη κι η βεβαιότητα ότι ο φίλος δεν θ' αδικήσει τον φίλο του και κάθε τι που απαιτεί η αληθινή φιλία. Αντίθετα, στ' άλλα της φιλίας τίποτε δεν εμποδίζει να γίνονται τέτοια.» Αριστοτέλης