Σκόνη βρομιά και δυσωδία, το πεπρωμένο σου νοσεί
Βούτηξε μέσα σε βούρκο, ρουτίνας να ΄ναι ασφαλή
Σεβάσου λίγο τον εαυτό σου, είναι ντροπή να τ΄ αγνοείς
Έχασε κάθε υγρασία, μαραίνεται, παρακαλεί
Όταν στο μπάνιο πια θα μπαίνεις, τρίψε την πλάτη δυνατά
Να φύγει μαζί με τα πλακάκια, το εγώ σου και η λασπουριά
Ανάγλυφο πάνω στη λάσπη, το όνομά σου… σου γελά