Με Χιούμορ Poem by Lionara S.t.m.o.l

Τι κι αν πούπουλο φτερών μου πια δεν βλέπεις,
θα 'ναι εκεί τη μύτη σου να γαργαλά,
πιο ψηλά από εσένα να γυρεύεις,
μια απρόσκλητη, ατέλειωτη χαρά.

Μια αντίσταση σ'αυτά που δεν μπορούμε,
σε όλα τα δύσκολα που δείχνουν σοβαρά,
από ψηλά με ευδαιμονία τα συναντούμε,
πόσο γελοία τ' ανθρώπου η κακομοιριά!

Τώρα που είδες πια, χαμήλωσε τη μύτη,
όλα τα κέφια βρίσκονται στη Γή,
τα κουμπούρια βάρα σαν τα ντέφια,
έχει η μιζέρια μες στο χιούμορ ξεχαστεί.

Δίχως κακία, κοροϊδία, σαρκασμό,
μπες στο λυκόφως των αστείων, στο χαμό.