Πάλι βγάζω τα τακούνια
να διασχίσω τα σκοτάδια
μην τ'ακούσουν τα λιγούρια
και με φάνε για τα χάδια
Ακριβή μου ελευθερία
συ δεν ξες από προστάτες
όσο κι αν σε συγκινούν
σε σκλαβώνουν σ' άλλους χάρτες
Με το ανέφικτο για ελπίδα
την καρδιά σου μη ματώνεις
Είσαι ο άντρας της ζωής σου
και γι' αυτό φτερά απλώνεις
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem