ਜੂਠ ਅਤੇ ਸੱਚ
ਜੂਠ ਸਾਈਕਲ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿਚ ਤਹਾਡੇ ਸਮਯ ਦੀ ਮਜਬੂਰੀ ਹੈ
ਸੱਚ ਐਰਪਲਾਣੇ ਵਰਗਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਤੁਸੀਂ ਸਮਯ ਨਾਲ ਬੜੀ ਦੂਰ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹੈ
ਅੱਗ ਤੇ ਪਾਣੀ
ਅੱਗ ਗ਼ਲਤੀ ਵਰਗੀ ਹੈ, ਇਸ ਵਿਚ ਤਹਾਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਹੋਂਦ ਹੈ
ਅੱਗ ਸਾਵਧਾਨੀ ਵਰਗੀ ਹੈ, ਇਹੀ ਹਰੇਕ ਨੂੰ ਸੀਖ ਹੈ ਗ਼ਲਤੀ ਨਾਲ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ
ਅੱਗ ਇਕ ਜਰੂਰਤ ਵਰਗੀ ਹੈ, ਹਰੇਕ ਬੰਦੇ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਸਾਧਨ ਹੈ
ਪਾਣੀ ਵਿਚ ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਣ ਹਰੇਕ ਬੰਦੇ ਦਾ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਕਮ ਕਰ ਦੇਂਦਾ ਹੈ
ਪਾਣੀ ਵਿਚ ਜੀਵਨ, ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਹਰ ਰਚਨਾ ਵਾਸਤੇ
ਪਾਣੀ ਦੀ ਬਚਤ, ਜੀਵਨ ਦੀ ਬਚਤ ਹੈ।
ਗੁੱਸਾ ਅਤੇ ਨਰਮੀ
ਗੁੱਸਾ ਅਸਫਲਤਾ ਵਰਗਾ ਹੈ, ਬੰਦੇ ਦੇ ਕਾਰਜ ਬਿਗਾੜ ਜਾਂਦੇ ਹੈ
ਗੁੱਸਾ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਵਰਗਾ ਹੈ, ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਸਮਾਪਤ ਕਰ ਦੇਂਦਾ ਹੈ
ਗੁੱਸਾ ਮੌਤ ਵਰਗਾ ਹੈ, ਇਹੀ ਯੁੱਧ ਨੂੰ ਨਿਮੰਤ੍ਰ ਹੈ,
ਨਰਮੀ ਸਫਲਤਾ ਵਰਗੀ ਹੈ, ਜਿਥੇ ਨਰਮੀ ਉਥੇ ਕਾਮ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹੈ
ਨਰਮੀ ਸ਼ਕਤੀ ਵਰਗੀ ਹੈ, ਜਿਥੇ ਨਰਮੀ ਉਥੇ ਸ਼ਕਤੀ
ਨਰਮੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਵਰਗੀ ਹੈ, ਜਿਥੇ ਸ਼ਕਤੀ ਉਥੇ ਦੋਸਤੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ
ਆਕਾਸ਼ ਤੇ ਪਤਾਲ
ਅਕਾਸ਼ ਇਕ ਪਹਚਾਨ ਹੈ, ਜਿਥੇ ਸਫਲਤਾ ਉਥੇ ਅਕਾਸ਼ ਦੀ ਉਚਾਈ
ਪਤਾਲ ਇਕ ਅੰਧਕਾਰ ਹੈ, ਜਿਥੇ ਹਰੇਕ ਨੂੰ ਰੋਸ਼ਨੀ ਦੀ ਤਲਾਸ਼ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem