ਪਿਆਸੇ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਦਾ
ਕਿਸਾਨੋ ਦੀ ਫਸਲੋ ਨੂੰ ਬਾਰਿਸ਼ ਦਾ
ਰੁੱਖ ਦੀ ਛਾਵ ਧੂਪ ਵਿਚ
ਗਰੀਬ ਨੂੰ ਧਨ ਦਾ
ਧਨਵਾਨ ਨੂੰ ਸੁਕੂਨ ਦਾ
ਵਕਤ ਹਰੇਕ ਦਾ ਮੂਲ੍ਯ ਤਯ ਕਰਦਾ ਹੈ
ਵਕਤ ਚੰਗਾ ਅਤੇ ਮਾੜਾ, ਹਰੇਕ ਦੇ ਕੋਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ
ਇਹੀ ਸਬਕ, ਤੇ ਇਹੀ ਸਾਵਧਾਨੀ ਹੈ
ਵਕਤ ਬੰਦੇ ਦੀ ਪਹਿਚਾਣ ਕਰਦਾ
ਵਕਤ ਦਾ ਮਾਨ ਹਰੇਕ ਬੰਦੇ ਦਾ ਫਰਜ
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem