Φινέτσα Poem by Lionara S.t.m.o.l

Θλίψη, συμπόνια, ανησυχία
Ρίξε την μπόλια στα μάτια κυρία
Μη δω τα δάκρυα να κυλάνε
παλεύω ακόμα και φοβάμαι

Θέλω να δείχνω δυνατή
Δεν θέλω οίκτο. Να νιώθω μικρή!
Δείχνω φινέτσα για τα παιδιά μου
Να είναι πρότυπο η αγκαλιά μου

Λήθης θυμός, οργή και κακία
Μαύρα σύννεφα σε ουράνια γωνία
Δείξαν τον δρόμο της μοναξιάς
Χολή μην πικράνει άλλη γενιά

Στις ράγες του νου, τρένο τρελό
Μια σκέψη πικρή, γυρεύει σταθμό
Βουβάλι σε λίμνη, βυθισμένο μυαλό
Σμιλεύει κερί να μικρύνει κενό

Μια σπίθα αρκεί, στης ζωής το λεπτό