‘μαμά' Poem by Lionara S.t.m.o.l

‘μαμά'

Γεννάς τους ανθρώπους που σ' Αγαπάνε
Όποια κι αν είσαι, όπως κι αν ζεις
Σε νιώθουν κι από ‘ σένα πιο βαθιά
Με βλέμματα σε γεμίζουν συνέχεια φιλιά

Όταν τα πράγματα δυσκολεύουν
Βαρίδια τα λένε οι περαστικοί
Ασ' τους να φύγουν δε σ' αγαπούν
Τόση Αγάπη θα ‘ θελαν κι αυτοί

Δε μάθανε ποτέ τους ν' αγαπάνε
Είναι μονάχα κτητικοί
Σε θέλουν μόνο για μια γιορτή
Έχει και πόνους αυτή η ζωή!

Προοδεύεις και σε καμαρώνουν
Αρρωσταίνεις και μένουν εκεί
Μέσα από ‘σένα την τόλμη μορφώνουν
Για την δική τους αποστολή

Μαμά! Σε φωνάζουν… Τα πάθη λιώνουν
Ποιός σ' Αγαπάειτόσο πολύ
Με μια καρδιά να στάζει νέκταρ
Και να ‘ναι ολόκληρη αγνή

‘μαμά'
Friday, May 15, 2020
Topic(s) of this poem: mother
POET'S NOTES ABOUT THE POEM
* Search for our new free ebooks 'Internity', 'Ασκήσεις Νοήματος', 'Το ΠΟΛΥΤΙΜΟ κάτι', 'ΣΥΝ ΟΥΣΙΑ', 'ΤΥΜΠΑΝΙΣΜΟΙ' and [Internet of Meanings] in smashword, easywriter and searchingthemeaningoflife (wordpress)

**More creations on internet as Searchingthemeaningoflife


***The creations are inspired by books. Universally kisses. Renew them, put them music, translate them for FREE.All copyrights of published pictures
COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Close
Error Success