Σ´ αυτόν τον κόσμο των μαζών,
θέλεις να μείνεις μόνος.
Να δεις τον πόνο σου αλλιώς,
να μη σε τρώει ο χρόνος.
Ήσουν λουλούδι κι έγινες
μια νέκρα σαν την πέτρα.
Για τη φαιά ουσία σου
γιατί δεν πήρες μέτρα;
Κάνε μια γύρα, το μπορείς,
γύρω απ´ τον εαυτό σου.
Να δεις όλα όσα ποθείς
στη ζάλη παραδόσου.
Τα φώτα όταν χαμήλωσες
έσφιξα τα μάτια.
Σε ενοχλούσε η καρδιά,
έφεγγε τα κομμάτια.
Είσαι της ψυχής ρεφρέν,
πενιά δεν έχεις παίξει.
Μπροστά στην Πύλη Ουρανών
σε τραγουδούν αγγέλοι.
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem