Την χάρη την απροσμέτρητη, ύπνος δεν αναπαύει
Τραγούδι θέλει η καρδιά, βαθιά να την γλυκάνει
Αυτό που λεν οι αγέρηδες, μες απ΄ των δέντρων φύλλα
Καθώς δροσάτα αντάμωναν, με ευωδιές ανθέων
Και άγγιξαν το δέρμα Σου, με πόση απαλοσύνη
Να χαλαρώνει η ψυχή, κουράγια να γεμίζει