Όλα τ΄ανείπωτα κρυμμένα μυστικά
σε μαύρο κουτί, την πτήση συνοδεύουν.
Κάποτε βάραινε τα μάτια με υγρά
μέχρι κουράγιο τα φτερά πάλι να φέρουν.
Δεν έχω λόγια, ούτε και θα βρώ ποτέ
στο ασυνείδητο θα μένουν αφανισμένα.
Λιποθυμάς όταν θυμάσαι εαυτέ
ώσπου η Χαρά, σοφά σμιλεύει πληγωμένα.
Αν ποτέ βρείτε το μαύρο μου κουτί
η άτρακτος συνείδησης θα φύγει.
Μια ευωδιά θα παραμείνει αισθητή
καρδιάς ανόητης που έχει Αγαπήσει
(βαθιά, ανθρώπου κατανόηση μη λείψει)
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem