ଗଜଲ Poem by Gajanan Mishra

ଗଜଲ
ମୂଳ ପଂଜାବୀ- ସୁରଜିତ ଜଜ୍ଜ
ରୂପାନ୍ତର ଓଡିଆ- ଗଜାନନ ମିଶ୍ର

ଚନ୍ଦ୍ର ତାରା ନକ୍ଷତ୍ର ଡିବିରି ଦୀପ ଜଳେ ଯାହା ସବୁ
ତୁମରି ଦୁଆରେ ହେ ପ୍ରିୟ, ସେସବୁରେ ମୋର ହୃଦୟ ।

ଫୁଲ ପ୍ରଜାପତି ରଙ୍ଗ ବାସ କୋଇଲି ଆଉ ଗୀତ
ଆଉ ସବୁ ଜୀବନ୍ତ ଜୀବନ୍ତ ସେସବୁରେ ମୋର ଦେହ ।

ବରଫ ଝରଣା ନଈ ନାଳ ହ୍ରଦ ଆଉ ସବୁ ନଦୀ
ଏମିତି ପରିବେଶ ଆଉ ମୁଁ ତୃଷାର୍ତ ଗଛ ।

ନୀରବ ଜଙ୍ଗଲ ନିଃସଙ୍ଗ ବୃକ୍ଷ ନିର୍ବାକ୍ ପକ୍ଷୀ
ନିସ୍ପନ୍ଦ ପବନ ଭିତରେ ବି ସବୁଜ ପତ୍ରର ଗୁଂଜନ ।

ପତ୍ରଝଡା ବାୟୁପ୍ରବାହ ତୃଷା ଅସହାୟତା ବିସ୍ତାରିତ
ତଥାପି ରହିଛି ବିଜୟଶୋଭାଯାତ୍ରାର ପଦଚିହ୍ନ ।

ବନ୍ଦକବାଟ ଆବୃତ ବାତାୟନ ଅସୁରକ୍ଷିତ ଗଳିରେ
ରହିଛି ବି ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କ ଘରେ ଦର୍ପଣ ।

ଦଦରାନାବ କାଳରାତ୍ରୀ ପବନ ଅନଭିଗ୍ୟଁ ନାବିକ
ରହିଛି ପାଖରେ ସୁରକ୍ଷାର କିଳିଣୀ ବନ୍ଧନ ।

ସାଜ ଉପକରଣ ଶବ୍ଦ କବିତା ସତ୍ୟ ସ୍ଵପ୍ନ ସୁସଙ୍ଗତ ସ୍ଵର
ପ୍ରିୟ, ସୁରଜିତ ଦେଖେ, ତୁମର ମୁହଁ ।