Ο Γλάρος Poem by Lionara S.t.m.o.l

Με αθώο βλέμμα που σε λιώνει
Και με θωριά καμαρωτή
Κοίτα πως σχίζει τους αιθέρες
Ελπίδα που έχει για ζωή

Μες τα φτερά του πας να μπλέξεις
Βλέμματα πόθου, σφαίρες λωλές
Ελίσσεται να τα΄αποφύγει…
Στο χώμα είναι από προχθές

Νόμισε τώρα ο κύβος ερρίφθη
Να νιώσει τα όνειρα στη Γη
Μα βρέθηκε βαλσαμωμένο
Στη μνήμη πόθων μόνο Ζει

Κάποιοι από πόθο παρανοήσαν
αυτοί Αγαπήσαν και Ψυχή
Κάποιοι τους ζήσαν και τους διώξαν
παράταση ρηχής ζωής

Αγκυλωμένος γλάρος και χαμένος
χαμόγελο αγνότητας αναπολεί