Μια αγάπη συνήθεια, από Έρωτα μοιραίο
Δεν ζητάω βοήθεια, να με νιώσεις που κλαίω
Ήταν δύσκολη η γέννα, όπως όλες εξάλλου
Και αν φεύγω μακριά, είναι που πάραπατάω
Για αγκαλιά που δεν βρήκα, και αγκαλιάζω Εμένα
Τώρα ξέρω μονάχη, να αγαπάω το Ένα
Ότι θέλω να πάρω, να δίνω έχω συνήθεια
Περιμένω EσΈνα, μυστική μου Αλήθεια
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem