Χάθηκε το σώμα ανθρώπου Αγαπημένου
Το πένθος σου διακόπηκε από άλλο μοιραίο
Πέρασαν χρόνια ατέλειωτα με πολλές απωθήσεις
Έργα ανολοκλήρωτα με μίση και απαιτήσεις
Δεν είναι ποτέ αργά το τότε να πενθήσεις
Σε όσων, πολύ Αγάπησες τα χνάρια να πατήσεις
Να αισθανθείς το ασήμαντο στης ύλης τα στοιχεία
Να νιώσεις το Απέραντο του Ουράνιου Εκμαγείου…
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem