Στον λαβύρινθο της μνήμης η Χαρά έχει χαθεί,
σέρνει πίσω της τη Θλίψη, την Φαντασία ακολουθεί.
Τον συρμό ψάχνουν της σκέψης. Μόνο μέρα λειτουργεί.
Όταν πέφτει το σκοτάδι, ονειρεύεται πολύ…
Γεγονότα και απόψεις σε βαγόνι τακτοποιεί.
Όταν κλαίει και η Χαρά μας, κάτι δεν πάει καλά.
"Με ποιόν φίλο θες να παίξεις κι όταν χάσεις τον γυρεύεις; "
Την ρωτά η Φαντασία και την κάνει να γελά
σε ένα σύννεφο ανεβαίνει, στη Ζωή ξαναγυρνά.
Όταν Αγαπάς την Θλίψη έρχεται και η Χαρά.
Τον Θυμό άσε να βρίζει, είν΄ χαζός για τα καλά!
Αν ο Φόβος δεν σ΄ αφήνει κι η Φαντασία έχει χαθεί,
η Χαρά θα καταφέρει στη σελήνη ν΄ ανεβεί,
θα τροχίσει αναμνήσεις με τη λίμα τη χρυσή…
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem