Πόσα χάη οφείλω να υπομένω
για ένα σύνολο οργανωμένο θεϊκό;
Στο ένα χάος με το άλλο αντιπαλεύω,
διεκδικούν της καρδιάς μου το ποτό.
Η καρδιά τώρα ξέρει που πηγαίνει!
Εκεί που θέλει την χαρά της για να βρει,
όλα τα άλλα δεν διστάζει ν' απορρίπτει
έχει ουσία μονάχα να νοιαστεί.
Ένα χάος ποτέ δεν απαρνιέμαι
της μουσικής που ανακατεύει το εντός
με αποσπά από τα ζόρια που καταριέμαι
δίνει παράταση να δω το θέμα αλλιώς
Φαίνονται χάη αλλά είναι ισορροπία
πέρα απ΄του χρόνου τα δεσμά δίνουν αξία
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem