जीवन सुखवूनी जाते
कुरवाळूनी तूला मला ते
अलवार गीत गाते......
बेताल जीवनात या
निसटता जरी वसंत
शिशिरास आवडीने
केले तरी पसंत
मोकळा श्वास घ्याया
नियती बघतसे अंत
हसण्यास जीवना या
लाभतसे तरी उसंत
अस्थैर्य सतत संगतीला
नव्हती तरीही खंत
लटकेचि रुसलो जरी
होते अडथळे अनंत
जगणे जरी अधांतरी
होती उद्याची भ्रांत
जपण्यास छंद वेडे
चोरीला हळूच निवांत!
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem