ଭାଲୁ ଓ ମଣିଷ Poem by Gajanan Mishra

ଭାଲୁ ଓ ମଣିଷ
ଗଜାନନ ମିଶ୍ର

ବହୁତ ଦୁଃଖ ପାଇଲ
ରାତିସାରା ଅନିଦ୍ରା ହୋଇ
ଗଛ ଉପରେ ଜଗି ରହିଲ
ଆଉ ମୁଁ ଶୋଇଥିଲି ନିଶ୍ଚିନ୍ତରେ।
ଏବେ ଏ ସକାଳେ ତଳେ କେତେଲୋକ
ହଇହଲ୍ଲାରେ ଫାଟି ପଡୁଛି ଭୂମଣ୍ଡଳ।
ଭାବୁଛ, କହନ୍ତି ସଭିଙ୍କୁ ଇଏ ସାଙ୍ଗ,
ଭାବ ନି କେହି ୟାଦେଇ ହେବ କ୍ଷତି।
ଆଉ ତମେ ଶୋଇଛ ମୋ ଉପରେ ଭରସା ରଖି।
କଣ କରିବି? ସାଇ ଭାଇ ବନ୍ଧୁପରିଜନ କଥାରେ
ଠେଲିବି ତୁମକୁ ତଳକୁ ଆଉ ସେମାନେ
ଠେଙ୍ଗା ବାଡି ଖଣ୍ଡାରେ କାଟି ହାଣି ଶେଷ କରିବେ ତୁମକୁ!
କାହିଁ? ଗତ ସଂଧ୍ୟାରେ ତୁମର ଦଳ ଆସିଥିଲେ ସବୁ
ସମସ୍ତଙ୍କୁ ବୁଝେଇସୁଝେଇ ବିଦା କରିଥିଲ ତୁମେ
ଆଉ ମତେ ଆଣିଥିଲ ଚଢାଇ ଏତେ ଉପରକୁ।
ଏବେ ମୁଁ କଣ ଧୋକା ଦେବି ସକାଳକୁ?