Μάτια βιότοποι ελπίδας.
Σπάνια πουλιά τα κατοικούν.
Άνθη στις όχθες ομορφαίνουν.
Λύκοι στη λίμνη ηρεμούν!
Βροντά η ψυχή και τους τρομάζει.
Εγκαταλείπουν τα βουνά.
Γαλήνη ψάχνουν στις πεδιάδες.
Φορούν περιστεριών φτερά!
Για λίγο ήρθαν και θα φύγουν…
πιο δυνατοί από παλιά.
Στα μάτια νόημα να δίνουν,
ζωντάνια να ‘χουν τα βουνά!
Καρδιά διόδια δεν γνωρίζει.
Αγάπη ασύνορη, στοργής.
Στο τελωνείο εμπιστοσύνης
δίνεις κατάθεση ψυχής.
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem