Μακάρια Πινελιά Poem by Lionara S.t.m.o.l

Μακάρια Πινελιά

Λίγο κάτω απ' τα σύννεφα πετούν πουλιά
Λίγο πάνω από εμένα πετούν ζουζούνια
Κι εγώ αιωρούμαι ανάμεσα στ' αγουροξυπνημένα δέντρα
Η Γή, τα χόρτα, τα λουλούδια ευωδιάζουν υπέροχα
Ναι! Ανήκω εδώ. Είμαι κομμάτι του σκηνικού.
Το αισθάνομαι στις δειλές σταγόνες που χαϊδεύουν το δέρμα
Το βλέπω στο λελέκι που πετάει καμαρωτό με φόντο το ουράνιο τόξο
Στα κοντινά και μακρινά τιτιβίσματα, κρωξίματα, κουκουβίσματα
Είμαι μια πινελιά στο χαμόγελο του Θεού
Πώς να με αφομοιώσει η άβυσσος της νύχτας, στον τρόμο;
Κλείνω τα μάτια και όλα μέσα μου ηρεμούν
Συναντιούνται σε ένα μακάριο χαμόγελο…

Περιέχεται στοebook «Το ΠΟΛΥΤΙΜΟ κάτι»FOR MOBILE (ISBN: 9780463704776)

Μακάρια Πινελιά
Monday, April 20, 2020
Topic(s) of this poem: smile
POET'S NOTES ABOUT THE POEM
* Search for our new free ebooks 'Ασκήσεις Νοήματος', 'Το ΠΟΛΥΤΙΜΟ κάτι', 'ΣΥΝ ΟΥΣΙΑ', 'ΤΥΜΠΑΝΙΣΜΟΙ' and [Internet of Meanings] in smashword, easywriter and searchingthemeaningoflife (wordpress)

**More creations on internet as Searchingthemeaningoflife


***The creations are inspired by books. Universally kisses. Renew them, put them music, translate them for FREE.All copyrights of published pictures
COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Close
Error Success