Η παγωνιά σας
Νεκρώνει την καρδιά
Και πώς να αντισταθώ;
Όσο και να ρίσκαρα την ρουτίνα
Απόλυτη μοναξιά δεν βρήκα
Ανάμεσα στα κύματα ψύχρας σας
Πλέον αναδύω ατμό θερμής επιβίωσης
Θολώνει το περίγραμμα
Ζεσταίνω κι εσάς
Μαγικά
Και προχωρώ…
Τη μέρα κουρελιάρης
Την νύχτα μοναχικός εραστής
Χορευτής με Θείες δυνατότητες!
Παράλληλα σε γη και ουρανό στο φως αστερισμού.
[Έμπνευση από το βιβλίο «Ο σχοινοβάτης» του GENET JEAN]
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem