Σταμάτησες Το Χρόνο Poem by Lionara S.t.m.o.l

Σε άκουσα να λύνεις τις τελευταίες διαφωνίες σου!
Πάνω στη στέγη μαλώνοντας με τα μαυροπούλια
Σε ένοιωσα στην αυλή, με τους ανθρώπους σου!
Μάταια βγάζαμε τα λευκά χνούδια απ'τα μαύρα μας ρούχα.
Ο ελαιώνας σου τους άσπρισε όλους αδιακρίτως.
Σε είδα στο γαλήνιο βλέμμα της γάτας να χαίρεσαι!
Περπάτησες απαλά στο γκαζόν, ανάμεσά μας
και μας είδες όλους έναν έναν.Θλιμμένοι και απορριμμένοι αναρωτιόμασταν:
Πώς έγινες φθινοπωρινό φύλο Ανοιξιάτικα;
Γιατί επέλεξες να πέσεις στη γη;
Πόσο ιδιωτικό πόνο πέρασες;
Πότε ο Ήλιος σου σταμάτησε το χρόνο;