Γεμάτο το ποτήρι μου
χυμούς γενναίας νιότης
πριν το σκεφτώ Αγάπησα
της φύσης μας την πόση
Με τους νεκρούς μου γλέντησα
το μέλλον μας οργώνω
τις ρίζες μου σεβάστηκα
στο μίσος τους παγώνω
Εισέβαλε το νόημα
σμπαράλιασε το σώμα
με δέρνουν μα δεν αντιδρώ(πονώ ;)
με χάνουνε στον δρόμο
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem