Όλα τα άνθη της ψυχής, σας τα χαρίζω
στα μανιασμένα, χολιασμένα αρσενικά
βαθιές ανάσες, αναγούλες σας προκάλεσαν
το κλίμα έφερε εγκλήματα πολλά
Σε κάτεργα τα λάθη σας τ΄αράξατε
ένοχα πάθη μαζί σας θα με βρουν
σε κόσμο με αίμα και σπέρμα κραυγάσατε
όνειρα πλάθονται όταν καρδιές πονούν
Σαν σίδερο που το νερό τ' ατσάλωσε
κόντρα στη φύση σας όλες οι ευωδιές
δειλά τώρα στα κάτεργα υπομείνατε
πολλές σφαλιάρες: δόλιες κατραπακιές
Στα μάτια φαίνεται η τόλμη η ακατάσχετη
πια οι κινήσεις σας δεν την μαρτυρούν
η βία με τα πέριξ συμβιβάστηκε( ;)
στη γαλήνη σου αναθυμιάσεις θυμού.
[Εμπνευσμένο από το βιβλίο «Το ημερολόγιο ενός κλέφτη» του Ζαν Ζενέ]
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem