Αλκοόλ χαλάρωσε το ήθος
Σκοτάδι σύμμαχος βουβός
Μοιραίο άγγιγμα αρκούσε
Το ζώο λύθηκε επαρκώς
Όρμηξε μόνο του χυδαία
Άρχισε έρωτας στο φως
Άγριος, παρείσακτος, φρικτός
Μια του κλέφτη, δυο του ψεύτη
Μόχθος, νηστεία και δουλειά
Ντροπή συγκράτησε το πάθος
Μα μια ματιά θεριό ξυπνά
Να ‘τανε άραγε αμοιβαίο;
Αχ! Να ‘τανε κάποτε όλα αλλιώς!
Χρόνια κορόιδευα εμένα
Ο έρως έμεινε κρυφός
Πήγα νυμφεύθηκα μιαν άλλη
Κι έχω κορμί νευρωτικό
Κοίτα με όλο αρρωσταίνω
Ζωο κραυγάζει ανεπαρκώς
Αλλάζω σκέψεις, μην πονάω
Λιάζω το σώμα μου στο φως
Ξυπνάει όλες τις αισθήσεις
Νέα αισθήματα να ζω
Συγνώμη κε εαυτέ μου
Αχ! Πόσο σε ταλαιπωρώ;
Όσο εσένανε φροντίζω
Έρωτας είναι! Όλα αλλιώς!
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem