[φόβος Φύσης] Poem by Lionara S.t.m.o.l

Όσοι οι θνητοί, τόσοι οι αθάνατοι
Επέλεξε στα αθάνατα να ζεις
Την ψυχή σου, αν θες, ατάραχη να δεις
Γέννα ή θάνατο στο τίποτα μην ψάχνεις

Γι αυτά που ίδρωσες, ανάγκη δεν τα είχες
Στην έλλειψή τους ο πόνος είναι απών
Για όσους αδίκησες, η ταραχή ειν΄ παρών
Το να δίνεις ειν' της αυτάρκειας θησαυρός

Όσα έγιναν, πώς να τα καταργήσεις;
Ψάξε στης μνήμης τα ωραία γιατρικό
Της συμφοράς ν' ανατρέψεις το καταστροφικό
Άπειρες μπόρες, ισάριθμες κι οι λιακάδες

Με φόβο θανάτου στο θάνατο βαδίζεις
Κι όλο ετοιμάζεσαι, μου λες, για τη ζωή
Ο πιο ανόητος και απ΄τα κουτά ραδίκια
Ξάπλωσε ανάποδα το κάτι τους να δεις

[Έμπνευση από το βιβλίο «ηθική» του Επίκουρου]