Όταν απαλλαγείς απ' τα δεσμά του σώματος
Θ' αντιληφθείς το μεγαλείο της Δημιουργίας Σου
Εσύ η ικανή να θρέψεις με το λώρο Σου
Μα τόσο αδύναμη για ν' αγαπήσεις
Μα τί λέω; Αφού δε γεννήθηκα κ' είμαι Αθάνατη!
Είμαι Ελεύθερη ν' Αγαπώ ατελείωτα
Την Ομορφιά κάθε φωτεινής ή σκιερής γωνίας
Και πώς να σχετιστώ με τόση Αλήθεια αδερφέ;
Η σχέση είναι αιμομικτική και σπάει καθρέφτες
Ανύπαρκτα όρια και δεσμά: Προϊόντα Φαντασίας
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem