Χωρίς κτήματα βαδίζω
Ανήκεις σε άλλη γυναίκα
Ανήκεις σε άλλον άντρα
Ανήκεις σε άλλο παιδί
Κακώς γυρεύεις κτητικότητα σε ‘μένα
Είμαι στη σκέψη και στις αισθήσεις σου
Στα πρόσωπα, στα αγγίγματα, στις φωνές περαστικών
Αλλά θες να ανήκεις
Και ανήκεις αλλού
Δεν είναι η ψυχή υποκείμενο
Δεν είναι η ψυχή αντικείμενο
Δεν είναι η ψυχή κτήμα
Όπως κι αν λέγεσαι βρωμάς
Όπως κι αν λέγομαι βρωμάω
Ενώ οι ψυχή μας μοσχοβολά
Είναι συνεχώς εδώ
Κι όσο εμείς απουσιάζουμε
Μακριά από συλλέκτες ψυχών
Χωρίς κτήματα πορεύομαι
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem