Echo - Πέτα Απ΄τη Χαρά Σου - Ρυτίδες - Ψυχής Γιατρειά - Μοιρασμένη Χαρά - Βρεγμένη Poem by Lionara S.t.m.o.l

*Πέτα απ΄τη χαρά σου*

Και το αυτοκίνητο μπορεί σ' αεροδρόμιο να τρέχει
Μα το αεροπλάνο ξέρει μαγικά και να πετά και τρέχει…
Στα σύννεφα αντέχει
Γίνε αεροπλάνο στη ζωή, φτερά ελευθερίας
Ανθρώπινη η φύση σου, εμπόδιο η μορφή σου
Μάγεψε με το πρόσωπο, με τα χαρίσματά σου
Επέλεξε τον δρόμο σου
Πέτα απ' τη χαρά σου! !

*Ρυτίδες*

Κορίτσι νεαρό
Βλέμμα λαμπερό, μαλλί πυκνό καστανό φωτεινό
Δέρμα δροσερό αρυτίδιαστο
Ο καθρέφτης λάμπει όταν την βλέπει…
Χαμογελάει: »Οι ρυτίδες είναι από μέσα! «λέει.

*Ψυχής Γιατρειά*

Άγχος, κούραση, μοναξιά, κατάθλιψη, κακία
Εμπόδια προς την χαρά
Προς την ευδαιμονία…
Του ψυχολόγου γιατρειά, ψυχής η θεραπεία…
Πρωταθλητής του πατινάζ δεν γίνεσαι με γιατρεμένο πόδι…
Μην περιμένεις άμεσα ν' αγγίξεις ευτυχία…

*Μοιρασμένη Χαρά*

Συμπορευτής στον πόνο σου, στην θλίψη δεν θα λείψει
Σύντροφο ψάξε στη χαρά, στ' αστεία και στα γέλια
Όσο και αν σε αδικεί της σχέσης πάρε δώσε
Η μοιρασμένη σας χαρά θα δέσει θ' αυγατίσει…

*Το μέσα, το έξω Ένα*

Μου λένε με μπούρκα να κυκλοφορώ
Να ακούνε μόνο πνεύμα σοφό
Κολλάει το βλέμμα και το μυαλο
Στο πρόσωπο το φωτεινό…
Παρωπίδες να βάλετε, θυσίες δεν κάνω
Σας μιλάει το μέσα, σας κοιτάει το έξω
Μοναδικό, χαρισματικό, ένα και το αυτό…
Έχω εαυτό…

*Βρεγμένη*
Βρεγμένη ως το κόκαλο, ε και!
Ούτε η βροχή μ' ενοχλεί…
Πάντα ομπρέλα κουβαλάω, για γκρινιάριδες…
Ο δρόμος έχει σημασία, με παρέα είναι ωραιότερος!