Het Penseel Poem by Lorentz Paul

het duikt het waterglas in
likt aan napje blauw tovert
op papier een lucht zo
blauw als de wolken wit

het duikt het waterglas in
vrij van het blauw wentelt
het zich in het rood en
glijdt spartelt springt
over het papier

het duikt het waterglas in
vrij van het rood proeft het
van het geel groen bruin

om ze weer te verliezen in
de aquarel met een veld vol
rode papaver en kamille
onder een hemel zo
blauw als de wolken wit

het duikt weer het waterglas in
nu om schoongespoeld en
afgedroogd ter ruste te gaan
want de verfdoos is gesloten
en de arbeid is gedaan