het duikt het waterglas in
likt aan napje blauw tovert
op papier een lucht zo
blauw als de wolken wit
het duikt het waterglas in
vrij van het blauw wentelt
het zich in het rood en
glijdt spartelt springt
over het papier
het duikt het waterglas in
vrij van het rood proeft het
van het geel groen bruin
om ze weer te verliezen in
de aquarel met een veld vol
rode papaver en kamille
onder een hemel zo
blauw als de wolken wit
het duikt weer het waterglas in
nu om schoongespoeld en
afgedroogd ter ruste te gaan
want de verfdoos is gesloten
en de arbeid is gedaan
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem