କେନ୍ତା କରମା,
କିଛୁ ନାଇନ।
କାଣା ଥିତା କେଜାନେ?
କିଛୁ ନାଇଁ ଜାନି ଆମେ ।
ରହେବାର ଜାଗା
ମିଲିଛେ ଭ।ଏଲ?
ନାଇଁ ତ, କାଁ କାଜେ
ଏତକି କୁଆବୁଆ ।
ନ।ଇଁ ଜାନି ପାରବାର ଭାଏଲ?
ପତର ହଲ୍ଲେ, ଫୁଲ ଫୁଟଲେ,
ପବନ ବୁହିଲେ କହେସ
ହେଲା ନ ବୁଆ ।
ଏତକି ଥଉ ନ ବଲିକରି
କେନ କହେଲା ନ କେଁ କେଭେ!
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem
ପତ୍ର ଫୁଟସି ବନେ ବନେ ଫୁଲ ସଂଗେ ଆରୁ ଆମ୍ଭେ କହେଁସୁଁ ଏଟିକି ଥାଉ ବୁଆ. ହେଲେ କେନ୍ତା କରମା କିଛି ନାଇଁ ଜାନି ଥାହୁଁ. ଇଟା କାଣା ଆୟ ଯେ କେନ୍ତା ଜାନମାଁ ସେ କଥା ପାସରୀ ଦେଶୁଁ. ଜାଗା ଟିକେ ମିଳିଗଲେ ହେଲାନ ବୁଆ ବାଲୁଁସୁଁ. ହେଲେ ହେନ୍ତା କହେଲେ ଚାଲବା କାଏଁ? ଆମକେ ତ ଫିର ବୁଝବାର କା ଯେ ପଡିବା. ଆପଣଂକର ଇ କବିତା ଟା ବନେ ହେଇଛେ. ମୋକେ ବନେ ମଜାର ଲାଗଲା. ...10